Bigin.ing....บทเริ่มต้น

แนะนำตัว จริงๆแล้วบล้อกที่ผมเปิดเป็นครั้งแรก แห่งแรก ควายตัวแรกๆ จะอยู่ที่ exteen.com แต่เนื่องจากความที่วุ่นวายมากไปหน่อย
ตัวตนผมเลยปรากฎที่นัน้มากไป จนคนรู้จักเข้ากันมา
ทำให้ไม่มีความรู้สึกอยากเขียนอะไรไว้ที่นั้น
บางเรื่องเล่าไปคนรู้จักของผม โจทย์บ้าง จำเลยบ้าง อ่านเดี๋ยวจะไม่ดีต่อสุขภาพชีวิตผมที่น้อยลง น้อยลงทุกวัน อุอุ

เลยตะเวณดูที่อื่นๆที่น่าจะใช้งานง่ายๆอย่างที่นี้แหละ
จริงๆบล้อกนี้ มันผ่านตามานานมากแล้ว
แต่ความขี้เกียจที่มันเกาะติดในหัวใจ
มันยังแน่นอยู่ เลยยังไม่รู้จะทำอะไรกับบล้อกนี้ดี

จนวันนี้วันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2551 ครบพอดี 7วัน
หลังวันเกิดที่มีดอกป้อปปี้บานในหัวใจ พร้อมสาวๆที่มาอวยพร 2คน
แฟนคน กิ้กคน แต่
ตามปรกติ 7 วันต้องเอาขึ้นเมรุ ฉะนัน้เป็นวันดี วันเผาจริง

เรามา Begin Begins and Begined เลยละกัน
เดี๋ยวศพจะเน่าเสียก่อนเผา อุอุอุ

+++++++++++++++++++++++++++++++
วายเด็กของผม (วัยเด็กนะแหละแต่มันวายไปแล้ว)

ตอนเด็กผมจำหลายเรื่องไม่ค่อยจะได้แล้ว
โดยเฉพาะในส่วนที่เรียนในระดับมัธยมตอนต้น
มันเหมือนจำไม่ได้ หรือไม่อยากจำก็ไม่รู้เหมือนมันหายไปเฉยๆ
ที่จำได้ก็ไม่กี่เรื่อง เช่น
เรื่องการกินก๋วยเตี๋ยว การโดนฝ่ายปกครองลงโทษ
การต้องเกือบเซ็นใบลาออกตอนม.3 การจีบสาวๆ การถ่ายภาพ
ตรงนี้เขียนไว้กันลืมก่อนเดี๋ยวมาต่อเนื่องกันไป

ผมเรียนจบจากอนุบาลที่ดีที่สุดในจังหวัดที่ขึ้นต้นด้วยสมุดและลงท้ายด้วยท่อนไม้
555 เดาไม่ออกก็อย่าไปเดามันเลย แค่ปริมณฑลที่ไม่ใช่ปริมณฑลของกรุงเทพฯท่านั้นเอง

ตอนเรียนตอนเด็กๆ ไม่ค่อยจะเรียนดีเท่าไหร่หรอก เกเร..เกตุม.ซะมากกว่า สงสัยมันฝังรากตั้งแต่เด็ก แต่ขอโทษเกรด 4 ซะสามในสี่นะขอบอก
เคยโดนบังคับสอบ ปรีฯ สมัยนั้นเค้าเรียกปรีประถมหรืออะไรแนวนี้ สมัยนี้ไม่แน่ใจยังมีอยู่หรือเปล่า คล้ายๆสอบวัดความรู้ก่อนเข้า ม.1

ด้านวิทยาศาสตร์ ไม่อยากคุย ที่ 3 ระดับจังหวัด ที่พันต้นๆระดับประเทศ ตอนนั้นทั้งจังหวัดมีเด็กสอบหลายพันเกือบหมื่นประมาณนั้น ทั้งประเทศก็หลายหมื่น

ด้านคณิตศาสตร์ ไม่อยากคุยอีกนั้นแหละ  ทั้งจังหวัดขาดอีกไม่ถึงร้อยก็ที่โหล่ 555
ด้านอื่นๆธรรมดาไม่ดีไม่เด่น หรือจะบอกไม่ค่อยโง่ ไม่ค่อยฉลาด

แต่ที่จำได้ว่ามีเพื่อนไม่กี่คน ตอนเด็กก็ริเป็นโจรรุ่นเล็ก
ไม่รู้ความคิดโจรๆตอนนั้นมาจากไหน
หรือเพราะเมื่อก่อนเป็นเด็กที่ไม่มีตั้งแต่เด็กก็ได้
ไม่มี คือผมเป็นแค่ลูกข้าราชการครู พี่น้องมีพี่สาวอีกคน อายุมากกว่าปีเดียว
ตอนนี้พี่สาวก็ 31 ปี ็ถ้าย้อนไปตอนนั้นอายุก็คงไม่เกิน  7-8 ขวบเอง

เมื่อตอนเด็กๆสมัยที่ผมและหลายคนเรียน มันจะเป็นโต๊ะไม้สีออกแดงๆถ้าใช้มานานมันจะออกดำๆเป็นปื้นๆ
โคตรของโครจะหนัก ถ้าวันไหนเป็นเวรต้องยกโต๊ะ จะเหนื่อยมากๆ
โต๊ะที่ว่าจะมีช่องเก็บของใต้โต๊ะ ผู้เฒ่าที่อ่านน่าจะจำได้กันดี
เพราะมันจะเป็นที่เก็บขนม สมุดเรียน การ์ตูน และทุกอย่างที่สามารถซุกได้

หลังเลิกเรียนผมและฝูงเพื่อนไม่เกิน 2-3 คนจะเริ่มยุทธการกองโจร
ตอนเด็กๆทั้งหลาย โดนรับกลับบ้านแล้ว ทายซิจะมีอะไรใต้โต๊ะ????

ของที่ลืมและตั้งใจเก็บไว้ ขนมที่วางไว้ เกมกดที่เล่นตอนครูสอน
ของเล่นที่ประกอบตอนเรียน การ์ตูนที่แอบอ่าน ปากกายางลบดินสอ 
แม้แต่เงินค่าขนม 

ผมไม่แน่ใจว่าเพื่อนหรือผมที่เป็นหัวหน้าโจร...
อุอุ อาจเป็นแค่อารมณ์สนุกสนานสมัยเด็กก็ได้

เคยโดนจับได้ไหม ......ไม่เด็ดขาด
เพราะถึงจับได้คาหนังคาเขาขณะก้มๆเงยๆตามโต๊ะ
เด็กๆนะอ้างมาเล่นซ่อนแอบก็จบ ของที่เอามา
บางทีเล่นๆไปเบื่อก็ให้เพื่อนเล่นกัน เล่นไปเล่นกันมา
จนไม่แน่ใจว่าของใคร บางทีเจ้าของมันยังมายืมเราเล่นเลย 555

แต่มาลองคิดๆดู ผมก็ไม่รู้สงสารใครดี
ระหว่างไอ้เด็กที่ถูกผมขมายถึงขโมยไป

ตอนเด็กๆผมจำได้ว่าตอนนั้นที่บ้านผมมีปัญหาเรื่องเงินหรือเรื่องเกี่ยวกับผม
มันเลือนลาง ในความเลือนลาง ผมจำได้แม่นว่า ผมกำลังเกาะที่บันได
มองเห็นแม่ผมกับใครคุยกัน คุยอะไรจำไม่ได้ จำได้ว่าแม่ผมร้องไห้
แต่ทำไม????
นั้นซิทำไม????





ุ